Donnie

Waar bestaat een perfecte dag voor jou uit? ‘Rond een uur of zeven, half acht opstaan en dan ontbijten met mijn twee zoontjes. Voor Odín, de oudste, moet ik de korstjes altijd van het brood snijden, die eet hij niet. Gelukkig eet Sorèn, de jongste, ze wel, dus die geef ik dan door aan hem. Hebben ze meteen allebei ontbijt. Daarna gaan we met Duplo spelen, en dan moet ook altijd even het pinguïnpak van de oudste gepakt worden. Al is het dertig graden buiten, hij móét dat pak aan. Dan gaan we met z’n allen naar de boerderij, waar Odín de koeien nog steeds geiten noemt en andersom. Dat vind ik heel grappig. De dag sluit ik het liefst met z’n allen af. Lekker eten, frituur of risotto. Je kunt me wakker maken voor de Italiaanse keuken. En daarna chillen op de bank.’

2. Als jij morgen wakker kunt worden met een nieuwe eigenschap of vaardigheid, welke zou dat dan zijn? ‘Nooit meer moe zijn. Dat lijkt me heel handig. Dat ik als ik laat terug ben van een show, of de kinderen huilen ‘s nachts, niet opsta met zand in de motor, maar dat ik meteen klaar ben voor de dag. Vroeger kon ik dat wel, maar nu de tweede er is, is het lastiger. Ik word ook een dagje ouder, hè?’

3. Als jij een saus was, welke saus was je dan en waarom? ‘Dan zou ik mayonaise willen zijn, want mayo is een geniaal iets. Het is de basis van heel veel sauzen: de ravigottesaus, de samuraisaus. Dus als ik mayonaise ben, kan ik er telkens iets anders aan toevoegen en ben ik steeds een ander sausje. En het is gewoon de lekkerste saus die er is. Als ik patat met mayo neem, is het eigenlijk altijd van: wil je nog patat bij je mayonaise?’

Welke neem je dan? ‘Heel eerlijk? Die met minder calorieën, het blauwe type, de magere, zeg maar. Vroeger nam ik er altijd een met heel veel olie, maar nu moet ik toch wat meer op m’n lijn letten. Als ik ooit in iets reïncarneer, is het in een jojo. Zo vaak ga ik op en neer qua gewicht.’

‘Als ik ooit in iets reïncarneer, is het in een jojo. Zo vaak ga ik op en neer qua gewicht’

4. Over eten gesproken, wie zou je het liefst als gast hebben aan je eettafel? ‘De man of dame die de frituur en het patatje heeft bedacht. Die zou ik helemaal ondervragen: hoe bent u daar opgekomen? Was het een lange brainstormsessie? Of was u gewoon bezig en dat u dingen pakte en toevallig in kokend vet gooide? Hoe ging dat proces? Dat is echt iets wat me al heel lang bezighoudt.’

5. Stel: je huis – met alles wat je bezit – vat vlam. Nadat je je dierbaren en huisdieren hebt gered, heb je tijd om veilig één laat-ste poging te wagen om een ​item te redden. Wat zou het zijn? ‘Dan ga ik à la Rambo terug voor de knuffels van m’n kinderen. Odín heeft Pablo de avocado en een kleine pinguïn. Sorèn heeft een slabbetje met een eendje eraan en een grote hond. Die hebben nog geen namen. Ze zijn er zo aan gehecht, ze zijn onvervangbaar. De rest van de materiële dingen kun je altijd wel opnieuw kopen.’

6. Wat is je favoriete woord? ‘Ik zing nu heel veel kinderliedjes. Juf Roos is dagelijkse kost bij ons thuis. In het liedje Hoedje van papier zingt ze: ‘En als het hoedje dan niet past, zetten we het in de glazenkast.’ Dat ‘zetten we het in de…’ is een tongbreker. Maar als je dat op een rapmanier verpakt, is het een geniale flow. Dus dat is mijn favoriet op dit moment. Niet echt één woord, maar wel iets wat je als één woord zegt. Dat vind ik fenomenaal. Een andere favoriet is ‘gap’. Dat zeg ik gewoon vaak. Omdat ik stotter, val ik vaak terug op bepaalde woorden. Gap is lekker kort.’

Onze columnist James Worthy schreef laatst: nooit vraagt iemand hoe het is om te stotteren. Herken je dat? ‘Zeker. Als ik een-op-een ben met iemand en me relaxed voel, gaat het wel. Maar als ik bijvoorbeeld om iets specifieks moet vragen in de supermarkt, is het wel een drempel waar ik overheen moet. Dan voelt het alsof Martin Koolhoven zijn camera op je zet, het shot alleen op jou gericht is en de rest van de wereld stilstaat. Dan voel ik me heel klein worden. Ik probeer het wel, maar het lukt gewoon niet. Vroeger had ik het zo erg dat ik dan maar ging klappen of fluiten om mezelf duidelijk te maken. Het maakte me heel verlegen dat ik wel iets wílde zeggen, maar dat het gewoon niet lukte. Toch bleef ik het altijd proberen en heb ik er nu m’n kracht van gemaakt: ik ben namelijk wel heel goed met taal. Alleen uit ik het door te schrijven of te rappen.’

7. Als je iets kon veranderen aan hoe je bent opgevoed, wat zou dat zijn? ‘Niks. Ik heb de mooiste jeugd gehad. Mijn moeder en tante hebben allebei vier kinderen in drie generaties: een generatie uit de jaren tachtig, een uit de jaren negentig – ik en mijn neef – en een uit de jaren nul. We waren altijd samen, het was één groot feest. Elk jaar gingen we een week samen weg, altijd naar dezelfde Center Parcs, Het Heijderbos. Ik heb zo veel plezier gehad dat ik nooit iets zou willen veranderen.’ Wat zou je daarvan mee willen nemen, voor jouw kinderen? ‘De onbevangenheid. De liefde. Het spelen. Er voor je kinderen zijn. Mijn oma, moeder en tante waren er altijd. Maar echt: al-tijd. Dat wil ik ook voor Odín en Sorèn: dat ze weten dat ik altijd voor ze klaarsta.’

8. Je vader was niet echt in beeld, maar je had wel drie sterke vrouwen die je opvoedden: je moeder, tante en oma. Heeft dat je beeld van vrouwen beïnvloed? ‘Dat weet ik niet. Ik behandel iedereen altijd hoe ik zelf behandeld wil worden: aardig en met respect. Dat heb ik van m’n oma, moeder en tante geleerd. Zij waren alles in één: runden het huishouden, werkten en gaven ons – mij, m’n broers, zusje en vier neven – alle aandacht van de wereld. Ze zijn echt superhelden, met m’n oma als de opperbaas.’

9. Lois en jij zijn al acht jaar samen, hoe hebben jullie elkaar ontmoet? ‘Vroeger was ik vleesgeworden meubilair in de Chicago Social Club (een club in Amsterdam, red.). Ik kwam daar écht heel vaak. Normaal durfde ik nooit op mensen af te stappen, toch die verlegenheid. Maar toen zag ik Lois staan en móést ik gewoon wat zeggen. Ik weet niet waarom, maar zo voelde het: alsof het niet anders kon. We kletsten, dronken wat drankjes, childen en uiteindelijk vroeg ik haar nummer.’

‘Het maakte me heel verlegen dat ik wel iets wílde zeggen, maar dat het gewoon niet lukte door mijn gestotter’

En toen volgde al snel de eerste date? ‘Ja. Bij Café-Restaurant Amsterdam, een van m’n favoriete restaurants in Amsterdam. Ze hebben daar die vintage manier van serveren: dat ze sommige gerechten bij je aan tafel maken. Dat vind ik geweldig, dus daar gingen we heen. Het was supergezellig. Beetje drinken, beetje praten, beetje eten. Daarna nog wat drankjes en we sloten het af met een bamischijf bij de Febo. Zij houdt ook van frituur. Toen wist ik: de cirkel is rond.’

Wie betaalde die date? ‘Ik. Ik vind dat toch een ongeschreven regel, of zo. Gewoon, een aardig gebaar. Ik zag ooit dat 50 Cent in een interview zei: degene die de date heeft voorgesteld, moet ‘m betalen. Dus zeg jij: zullen we samen naar de film? Dan betaal jij. En andersom. Vind ik best een goede, maar zelf betaal ik liever. Ik weet ook wel dat het niet hoeft, maar iemand in de watten leggen is toch ook gewoon leuk?’

Wat maakt Lois zo leuk? ‘Dat ze zichzelf is: beide benen op de grond. Ze is heel lief, zorgzaam. En slim. Handig, want bij negen van de tien moeilijke woorden denk ik: wat is dit? En dan weet zij het wel.’

10. Wanneer was je voor het laatst echt trots op jezelf? ‘Dat ben ik niet zo snel. Ik ga altijd maar door, sta niet zo vaak stil bij wat ik allemaal heb ‘bereikt’, qua werk. Ik ben vooral trots op mijn gezin. Dat ik met Lois en mijn kinderen kan zijn, elke dag muziek kan maken, kan frituren en kan doen waar ik van droomde.’

11. Je komt heel relaxed over, zijn er dingen waar jij je aan kunt ergeren? ‘Niet echt. Hooguit kleine dingen. Dat het wc-papier op is. Of dat iemand een fles drinken in de koelkast heeft gezet met alleen nog een heel klein laagje over. Zo’n laagje waar je niks meer aan hebt. Dat deden m’n broers vroeger altijd. Dan was de regel: wie de fles opmaakt, moet een nieuwe kopen, maar dan lieten ze nog zo’n klein niksig laagje erin.’

Vind je dit interessant?

Ontdek nu alle Nederlandse top titels in één app!

Bestel nuAl abonnee?
Log in om verder te lezen

12. Wat is het beste advies dat je ooit hebt gekregen? ‘Vroeger was ik heel erg fan van De Jeugd van Tegenwoordig. Nog steeds trouwens. Hoe zij spelen met taal, op die spitsvondige manier, met multi-interpreteerbare zinnen, gekke metaforen maken, grapjes erin verwerken: ik vond het schitterend. Dus zei ik op m’n dertiende tegen m’n oma: ik wil écht rapper worden. Ze zei: dan moet je er vol voor gaan. En doorzetten. Maakt niet uit hoelang het duurt, je moet er alles aan doen. Want of het nou ‘lukt’ of niet, dan kun je later als je oud bent in elk geval zeggen: ik heb het geprobeerd, mijn hart gevolgd.’

Leeft je oma nog? ‘Nee, in november 2022 is ze overleden.’

Dus ze heeft je doorbraak nog wel meegemaakt. ‘Zeker. Sterker nog: zij was degene die zei: maak eens iets met een volkszanger. Ze begreep de humor in mijn nummers, want dat is ook wat ze geweldig vond in de muziek die ze zelf graag luisterde: Johnny Jordaan, Willeke Alberti, ’t Schaep met de 5 pooten. Dus ze zag die link.’

En? Viel het in de smaak? ‘Ze vond het geweldig. Twee jaar geleden vroeg ze het nog eens. Toen stuurde ik in een dronken bui René Froger een paar keer achter elkaar een voicememo met ‘Een vers kopje theeeeeeee!’ en vroeg ik: wilt u een liedje met me maken? Niet veel later zaten we samen in de studio en maakten we Bon gepakt. Ik ben naar m’n oma gegaan en heb het haar laten horen. Eerst zei ze: ben jij dat of is het Froger die ik hoor? En daarna zei ze: wat een leuk liedje, mag ik het nog een keer horen? Uiteindelijk moest het liedje een halfuur op repeat. Tot op haar laatste dag had ze het over dat nummer. Het was echt haar tune.’

‘De bamischijf is m’n favoriet. Dat zijn koolhydraten, verpakt in een paneerlaag. Dat is toch fantastisch?’

13. Als jij ooit een Grammy zou winnen, welk punt zou je dan willen maken in je speech? ‘Dat humor en plezier maken belangrijk zijn. Daar kan iedereen op de wereld zich mee identificeren. Iedereen heeft weleens een lange werkdag waarna je effe wil ontspannen en lachen. Mijn muziek is best wel gericht op plezier. Ik verpak er ook altijd wel een kleine boodschap in. Het is nooit helemaal vlak. In Bon gepakt zit ook een metafoor, het gaat over het leven. De boel de boel laten, genieten van het moment. Dat zou ik ook in m’n speech meegeven.’

Luister je weleens wat zwaardere ‘jankmuziek’? Dat je helemaal gaat hangen in een melancholische bui? ‘Dat liedje van Lana Del Rey waarin ze zingt ‘city lights, the way you’d play with me like a child’, dat is een heel mooi liedje. En verder natuurlijk de oude Hazes. Die vind ik fantastisch.’

14. Wat was je lievelingsvak op de middelbare school? ‘Koken. En banketbakker, maar dat was uiteindelijk te veel precisie-en rekenwerk voor mij. Ik ben toch meer van de Franse slag. Hop, pan aan, hoog vuur, hatseflats, bam, bam, bam, alles erbij, gas wat lager. Dat zie je ook wel als ik thuis kook: het lijkt alsof er in het hele huis is gekookt in plaats van alleen in de keuken. Ik ben een beetje chaotisch.’

15. Wat is iets wat niemand van je weet? ‘Ik kan bijna de hele dialoog van Terminator 2 meepraten. Het is een van de beste films aller tijden. Krijg nu alweer zin om hem te zien. O, en ik ben een groot GTST-fan. Ludo Sanders. Schitterend.’

16. Welk cijfer geef jij je leven op dit moment? ‘Toch wel een dikke acht. Of negen.’

En wat is ervoor nodig om het een tien te maken? ‘Niets specifieks, maar een tien lijkt me saai. Dat is het perfecte leven. Dat wil je toch niet écht? Dan heb je niks om je scherp te houden. Ik wil altijd nog wel iets hebben om naar uit te kijken, ook al heb ik niet iets specifieks op het oog. Als mijn kinderen en mijn vrouw maar gelukkig zijn, vind ik het al perfect genoeg.’

17. Heb je een voorgevoel over hoe je zal overlijden? ‘Nee? Misschien bij de frituur, of zo. Ik weet het niet, ik heb daar geen voorgevoel bij. Plus: daar wil ik ook niet echt over nadenken. Ik weet dat het iets is wat uiteindelijk staat te gebeuren, maar nog even niet alsjeblieft.’

18. Welke ongezonde gewoonte kun en wil je toch niet laten? ‘Dat kan maar één ding zijn: frituren. Kijk, je hebt wel airfryers en zo, maar eigenlijk is dat gewoon een klein oventje. De frituur is veel puurder. En als je vers frituurvet hebt – als in: een weekje oud, nou, twee weken kan ook, en heel eerlijk: bij drie weken heb ik het er ook nog wel in – maar als het écht vers is, is het niet zo héél vet. Je moet het ook even goed laten uitlekken. Of – wat ik nu altijd doe – is effe goed deppen met een keukenrol. Vooral bij frikandellen werkt dat goed, die kun je makkelijk rollen. Geen saus nemen wil ook helpen. Al eet ik nu gewoon liever wat minder overdag, zodat ik ‘s avonds na een show toch nog dat kaassoufleetje kan eten.’ Is dat je favoriet? ‘Nee, de bamischijf is m’n favoriet. Omdat: dat zijn koolhydraten, verpakt in een paneerlaag. Dat is toch fantastisch? Alsof je een balletje maakt van andijviestamppot, dat invriest, paneert en dan frituurt. Vind ik schitterend.’

19. Stel, er wordt een biografie over je geschreven, wat zou de titel moeten zijn? ‘Hm, laat me nadenken. Gewoon Donnie? Of nee. Iets met frituur. 180 graden en het x-aantal jaren dat ik ben gevolgd? 180 graden en 1.000 dagen. En dan geschreven door Gijs Groenteman. Dat lijkt me wel leuk.’

20. Als een kristallen bol je de waarheid over jezelf, jouw leven, je toekomst of iets anders zou kunnen vertellen, wat zou je dan willen weten? ‘Dan had ik graag geweten dat de bamischijf te populair wordt en daardoor opraakt, dan had ik nog effe wat extra ingeslagen. Maar over m’n eigen leven? Neuh. Voor mij is de toekomst iets wat je gewoon moet meemaken. Ik zie wel hoe het komt.’

21. Is er iets waar je al heel lang van droomt te doen? ‘Met het hele gezin naar Zweden gaan. In zo’n Pippi Langkous-huis, in een bos met uitzicht op de natuur. Dan zou ik daar twee weken lang willen chillen met mijn vrouw en kinderen. Beetje spelen, koprollen, gek doen. Dat zie ik wel zitten. Mijn vader is Zweeds, dus ik zou ze dat wel willen laten zien.’

Zou je je vader dan ook opzoeken? ‘Ik zou hem zeker een belletje geven: ‘Yo, how are you? I’m here G, let’s meet.’ Maar Zweden is een groot land, dus ik zou het op tijd tegen ‘m moeten zeggen, zodat hij genoeg tijd heeft om langs te komen.’

*Het lukte psycholoog en hoogleraar Arthur Aron om twee onbekenden verliefd op elkaar te laten worden. Jep. In z’n – alles behalve romantische – lab. Hoe? Door ze een aantal vragen voor te schotelen die zorgen voor verbinding. Verliefd worden hoeven we niet (althans, niet op onze interviewkandidaten), maar verbinden? Dat wel. Dus pakten we Arons vragenlijst erbij en gooiden er een &C-sausje over: et voilà, &C’s Questionnaire.

Donnie (28) ken je natuurlijk van z’n foute Schultenbräu-duet met ozze Chantal, maar da’s zeker niet zijn enige samenwerking. Grote kans dat je al eens mee hebt staan zingen met z’n hits Bon gepakt (met René Froger), Vanavond (met Tino Martin) en Frans Duits (met jawel, Frans Duijts). 23 september staat ‘De Fenomeen’ in AFAS Live met een nieuwe liveshow gebaseerd op het album De kibbelingsound. Donnie woont met vriendin Lois en zoons Odín (3) en Sorèn (10 maanden) in Amsterdam.