Geen taxi meer

De verbrandingsmotor van de nieuwe E zet best wel een keel op als hij in de toeren klimt

eg je Mercedes E-klasse, dan zeg je taxi, om maar eens een open deur in te trappen. Het is een veelgemaakte grap en tegelijk een compliment voor Mercedes. De belangrijkste redenen om juist voor het merk met de ster te kiezen, zijn namelijk de bedrijfszekerheid, de lange levensduur en het rijcomfort. Niet alleen het hang- en sluitwerk krijgt het zwaar te verduren tijdens taxigebruik, ook de aandrijflijn en het onderstel worden flink op de proef gesteld. En blijkbaar is een Mercedes daar goed tegen bestand.

We zijn nu bij de zesde generatie beland, met de modelcode W214 voor de limousine en S214 voor de Estate. En dat in een era waarin het autolandschap sterk verandert en daarmee ook de taxiwereld. Veel ondernemers uit die branche hebben de overstap gemaakt naar hybride of elektrisch, de klassieke sedan met dieselmotor heeft afgedaan, al dan niet door milieumaatregelen. Daarnaast is die carrosserievorm in ons deel van de wereld nog maar nauwelijks gevraagd, ten gunste van de SUV en de cross-over. En de E heeft gezelschap gekregen van een elektrisch equivalent, de EQE. De elektrificatie zien we ook terug in alle versies van de nieuwe E-klasse in de vorm van milde hybride en plug-in hybride. Er zijn uiteraard ook diesels, maar die komen niet naar Nederland.

BRULLENDE VIERCILINDER

We zijn onderweg in de 2,2 ton wegende E300e, waarschijnlijk de interessantste versie voor de Nederlandse markt. Hij heeft een bruikbare accucapaciteit van bijna 20 kWh. De ervaren EV-rijder maakt uit deze waarde op dat een elektrische actieradius van 100 kilometer in het verschiet ligt en volgens de WLTP is het zelfs 115 kilometer. In stadsverkeer moet dat haalbaar zijn en dat is dan weer goed nieuws voor de taxichauffeur. De elektromotor levert 129 pk en een riante 440 Nm. Het blijkt ruim voldoende om met het verkeer mee te bewegen en op de snelweg kun je tot 140 km/h elektrisch meedoen.

Ergens halverwege het gas/stroompedaal zit een soort van weerstand. Trap je daar doorheen, dan springt de verbrandingsmotor bij om de verlangde prestaties te kunnen leveren. Die zet best wel een keel op als hij in de toeren klimt. Begrijp ons goed, sprake van herrie is er nooit, maar het klinkt toch een beetje armetierig, zo’n brullende viercilinder in een auto die verder de rijbeleving biedt van een gekrompen S-klasse. Op papier bedraagt het systeemkoppel dan maximaal 550 Nm, maar die indruk heb je niet. Vanzelfsprekend heerst er veel rust bij het rijden in de elektrische modus en met de flippers aan het stuur kun je de mate van regeneratief remmen instellen. Opladen kan als optie zelfs met 50 kW, standaard is dat met 11 kW.

RUSTGEVENDE BESTURING

Niet alleen de stille elektromotor zorgt voor rust, de besturing en het onderstel doen dat ook. Op dat vlak heeft Mercedes een naam hoog te houden. De testauto heeft luchtvering en wie voor die optie kiest, wordt tevens getrakteerd op vierwielsturing. De luchtvering kun je instellen van comfortabel tot sportief en kies je voor dat laatste, dan nóg heb je geen hard onderstel. De meesturende achterwielen laten de vijf meter lange en zware E in haarspeldbochten alsnog compact en relatief licht aanvoelen. De besturing is tijdens rechtuitrijden vooral heel rustgevend. Als in: doods rond de middenstand? Nou nee, maar in ieder geval allesbehalve nerveus en zodra je instuurt, heb je meteen het gevoel van totale controle. In de meest sportieve modus is er ook voldoende zwaarte en contact.

Zet alles in ‘comfort’ en de E maakt je reis heel ontspannen, prettig tijdens lange snelwegritten en aangenaam voor de passagiers op de achterbank. Daar is voldoende beenen hoofdruimte. Helaas heeft de kofferbak behoorlijk te lijden onder het grote accupakket: van de oorspronkelijke 540 liter blijft bij de plug-in slechts 370 liter over. Best lastig, als je drie klanten met reusachtige Samsonites en handbagage moet oppikken van het vliegveld.

MUZIEK VOEL - EN ZICHTBAAR

Kijken we naar de vormgeving, dan kunnen we spreken van een rustige evolutie. Het silhouet (Cw 0,23) is vrijwel gelijk aan dat van zijn voorganger, totdat je echt goed gaat kijken. De neus wordt gekenmerkt door een grote grille, omlijst door een zwart frame en is tegen meerprijs deels te verlichten. De koplampen suggereren de ‘vier-ogen-optiek’ uit het verleden en verder is het front deels afhankelijk van de versie die je kiest. Aan de achterkant springen vooral de vier sterren in de achterlichten in het oog.

Het interieur is in alle opzichten van topklasse met een groot centraal beeldscherm en een apart scherm voor alle bestuurdersinformatie. Tegen meerprijs is een scherm aan de passagierszijde leverbaar, onder de naam Superscreen. Dan heb je meteen een camera boven op het dashboard, om selfies te maken of om deel te nemen aan een Zoom-meeting. Het geluidssysteem is uit te breiden naar Dolby Atmos, waarbij de sfeerverlichting op de maat van de muziek dimt en oplicht en de vibraties van de muziek via de rugleuning voelbaar zijn. Openen, sluiten en starten van de auto kan via een iPhone of AppleWatch en die digitale sleutel kun je met maximaal zestien personen delen.

Kies je voor het Superscreen, dan heb je een camera op het dashboard, voor een selfie of een Zoom-meeting.

Verder is de E zelflerend en via het menu ‘routines’ kan hij al je favoriete instellingen en gewoontes leren kennen. Een systeem dat we konden uitproberen, maar nog niet in Europa leverbaar is, is ‘auto lane change’. Daarmee kan de auto daadwerkelijk volautomatisch inhalen op snelwegen, maar helemaal perfect werkt het nog niet. Verder is de nieuwe E in vrijwel alle opzichten de maatstaf in zijn klasse. Hij wordt duurder dan de huidige, dat verkleint het gat naar de EQE nog iets meer. Als taxi zullen we hem steeds minder tegenkomen, zo lijkt het.

TECHNISCHE GEGEVENS

EERSTE INDRUK

+ Comfortabele rijeigenschappen

Vind je dit interessant?

Ontdek nu alle Nederlandse top titels in één app!

Bestel nuAl abonnee?
Log in om verder te lezen

+ Topklasse afwerking binnen en buiten

– Bagageruimte plug-in hybrid onder de maat

– Plug-in hybrid erg zwaar

W124 1993 - 1995

In 1984 geïntroduceerd als opvolger van de legendarische W123, sinds 1993 als E-Klasse in de markt gezet en daarmee de eerste van de rij. Hij kreeg dezelfde multilink achterwielophanging als de 190, was er ook met 4WD (4Matic) en als spectaculaire E500 met 5,0-liter V8 van 326 pk, die samen met Porsche is ontwikkeld.

W210 1995 - 2002

Helaas berucht door zijn roestproblemen. De eerste met de dubbele ronde koplampen en sinds 1998 met de CDI-diesel met common rail. Leverbaar met regensensor, xenonkoplampen, navigatie en sinds 1999 met het COMAND-bediensysteem. Andere noviteiten waren Brake Assist (BAS), ESP en gordijnairbags.

W211 2002 - 2009

Wederom de vier koplampen en een compleet nieuw type voorwielophanging. In 2004 staat er een versie met aardgasmotor (200 NGT) in de prijslijst en het is de eerste E met een V8 diesel als 400 CDI.

VOORGANGERS

W212 2009 - 2016

De vier koplampen zijn een beetje strakker getrokken en in de achterspatborden zien we dezelfde ronding als bij de oude Ponton. De 9G-Tronic automatische transmissie debuteert in 2013 in de E350 BlueTEC. De E300 BlueTEC Hybrid is de eerste dieselhybride van Mercedes-Benz.

W213 2016 - 2023

Vooral meer assistentiesystemen kenmerken de vijfde generatie E en Active Lane Change doet zijn intrede, net als in- en uitparkeren op afstand. De E300e heeft als plugin hybrid een elektrische actieradius van 30 kilometer en het digitale dashboard bestaat uit twee beeldschermen van elk 12,3 inch.