Jada: ‘De waarheid wint áltijd’

‘Ik probeer mezelf los te koppelen van mijn vader’

Je had onlangs een optreden in Sittard op Poppodium Volt. Wat ben je van plan op zanggebied?

JADA BORSATO: ‘Ik ben erg bezig met mijn eigen muziek maken. Nummers die ik had liggen en die ik goed genoeg vind om uit te brengen, ben ik aan het afmaken. Verder ben ik nieuwe muziek aan het maken, dat is héél erg leuk. Ondertussen werk ik ook aan mijn acteercarrière.’

Je bent pas 20 jaar, maar dus al lekker bezig. Wat is je grote droom?

‘Dat is een goede vraag… Mijn allergrootste droom is om van mijn passie mijn werkte kunnen maken, dus genoeg geld te kunnen verdienen met het zingen om mijn eigen leven draaiende te houden. Dat zou ik natuurlijk bizar te gek vinden. Ik zie dat wel als een doel waar ik naartoe moet werken, dus voor dat eenmaal zover is… En natuurlijk heb je dan voor jezelf ook doelen, zoals op welke podia ik graag zou willen staan. Ik heb natuurlijk veel geluk dat ik met papa meekon en af en toe bij een show kon optreden, waar ik anders nooit had gestaan op die leeftijd. Ik ben me er zeer van bewust dat dat echt heel bijzonder is en ábsoluut niet vanzelfsprekend dat ik dat mee heb mogen maken. Ik ben daar super dankbaar voor natuurlijk. Dankzij mijn vader heb ik de ervaring hoe het is om in Ziggo Dome te staan, Het Sportpaleis of De Kuip, dat zijn zulke vette herinneringen. Maar natuurlijk heb je ook dromen van jezelf.’

Noem eens wat specifieks?

‘Ik zou het heel vet vinden om in Ahoy te mogen staan, zoals met De Vrienden Van Amstel. Ik zie dat ieder jaar weer voorbij komen en dat ziet er zo leuk uit, al die artiesten bij elkaar. Het is zo bijzonder, de tijd die ze met elkaar meemaken en hoe close je daardoor wordt. Als ik daar ooit bij mag staan, zou dat echt niet normaal tof zijn.’

Zie je je vader als je grote voorbeeld?

‘Ik probeer vooral niet dat soort doelen voor mezelf te stellen, want dan leg je jezelf een enorme druk op. Natuurlijk, stiekem hoopje dat je ook zo succesvol wordt. Maar ik probeer mezelf juíst los te koppelen van mijn vader, ik wil dat mensen mij zien als een persoon en niet alleen maar als de ‘dochter van’. Dat is natuurlijk altijd hoe je wordt gezien, en vervolgens ook van: laat maar eens zien wat jij kan. Dat probeer ik juist een beetje te vermijden, dus ik probeer vooral niet over mezelf na te denken van: ik zou dit of dat hetzelfde willen als pap. Ik ben gewoon bezig mijn eígen doelen te stellen. Papa heeft natuurlijk een geweldige carrière… gehad, vooral. Maar de kans dat ik ook zo'n bizarre carrière krijg, is natuurlijk heel klein.’

Hoe zie jij je vader?

‘Ik vind papa een van de legendes van de Nederlandse muziekindustrie. De kans dat ik ook zo'n legende wordt, is heel klein. Maar ik probeer dat soort hoge doelen voor mezelf niet te stellen. Juist door klein te beginnen, met een doel dat nú in het zicht ligt. Ik denk dat je daar het verst mee komt, in plaats van doelen die eigenlijk nog niet haalbaar zijn. En natuurlijk magje van dingen dromen, maar op dit moment probeer ik wel realistisch te zijn.’

Je zegt: ‘Papa heeft natuurlijk een geweldige carrière… gehad, vooral.’ Wat doet het met je dat je erachter moet zeggen: ‘gehad'?

‘Ik vind dat lastig. Ik weet niet hoe zijn carrière er verder uit zal zien. Op dit moment is dat natuurlijk niet in te schatten, omdat hij op dit moment niet kan werken. Maar ik kijk tegen hem op en dat zal ook altijd zo zijn. Ik vind het moeilijk om het op die manier te moeten verwoorden, maar op dit moment kan dat helaas niet anders.’

Je vader heeft je altijd als een leeuw beschermd, dat doe je nu wellicht andersom. Merk je aan jezelf dat je erg je vader verdedigt naar de buitenwereld toe?

‘Ik probeer me vooral heel erg van negativiteit afzijdig te houden, want ik vind het vervelend om daar mijn aandacht en energie in te steken. Ik vind dat gewoon zonde. Er komen zoveel positieve dingen op me af, waarom zou ik me dan op die paar negatieve dingen focussen? Maar natuurlijk sta ik voor mijn vader en probeer ik hem te verdedigen waar kan. Als ik er met mensen gesprekken over heb, probeer ik dat ook altijd te doen.’

‘Ik zal altijd voor mijn vader blijven vechter’

Hoe sta je in deze situatie?

‘Ik weet hoe mijn vader in elkaar steekt en mijn mening zal daar nooit over veranderen: ik weet precies hoe het allemaal zit. Ik kan er helaas niet te veel over vertellen, maar ik maak me geen zorgen, want de waarheid wint áltijd. Altijd. Dat denk ik écht. Als dat niet zo is, dan zouden we een heel slecht rechtssysteem hebben. Dus laten we ons daar vooral op proberen te focussen en op alle mooie dingen die op ons afkomen. Natúúrlijk zal ik altijd voor mijn vader staan, ik zal altijd voor hem blijven vechten, absoluut. Want inderdaad, dat heeft hij ook altijd voor mij gedaan.’

Ben je nóg hechter geworden met je vader door de afgelopen nare periode?

‘Dat denk ik wel, ja. Ik denk dat het ons in zekere zin echt meer samen heeft gebracht, omdat je zo de keerzijde leert kennen van bekend zijn. Jarenlang heb ik alleen maar lovende woorden over mijn vader gehoord, wanneer mensen zijn naam noemden was het alleen maar van: ‘Marco Borsato the GOAT - Greatest Of All Time’. En nu is het ineens eigenlijk bijna altijd als zijn naam wordt genoemd dat er een oeh of iew! achteraan komt. Iets negatiefs. En dat zet je ook aan het denken natuurlijk, van: hmm, wil ik dit wel? Kijk, ik breng mijn muziek niet uit om bekend te worden, maar omdat ik hoop dat mensen daar steun in kunnen vinden, zoals ze dat ook bij mijn vaders muziek hebben gehad. Want ik weet dat mensen daar veel steun aan hebben gehad en dat je écht mensen door zware tijden heen kunt slepen met muziek. Muziek doet zóveel met een mens. Ik hoop dat ik dat ook kan doen met mijn muziek, dat is waar ik het voor doe. Maar zoals gezegd, we hebben nu ook de keerzijde leren kennen, wat je absoluut samenbrengt.’

Welke muziek heeft jou door die vervelende periode geholpen?

‘Het klinkt misschien stom, maar toch mijn vaders muziek. Ja, het is mijn vader. Mensen vinden dat misschien gek of arrogant dat ik dit zeg, maar ik kan er niet omheen, hij maakt écht ontzettend mooie nummers met teksten en melodieën die je raken. Noem het bevooroordeeld of niet, maar zijn muziek helpt me zeker door zware tijden heen. Maar ook andere muziek hoor.’

‘Oordeel alsjeblieft niet zo snel’

‘JE OUDER HEBBEN,I S PIJN EN VERDRIET TE ZIEN S HET NAARSTE WAT ER IS’

Zoals?

‘Ik luister ook veel naar Amerikaanse artiesten. Ik kan eigenlijk niet één specifieke artiest noemen die mij door moeilijke tijden heen sleept, want dat ligt voor mij heel erg aan het nummer, of het een verhaal is waarin ik mij kan herkennen. En als de melodie mooi is, die goed past bij de tekst, dan kan ik daar veel steun in vinden.’

Welke nummers van je vader luisterde je zoal?

‘Alsof Je Vliegt vind ik een heel mooi nummer. Het is een erg mooie tekst en de melodie vind ik prachtig. En in het nummer Eventjes Alleen kan ik me ook erg vinden. Ik deel namelijk niet snel mijn verdriet met anderen, dus ik vind het heerlijk om soms in mijn eentje een potje te janken als ik me écht emotioneel voel. Ik voel altijd heel erg mezelf in Eventjes Alleen. Maar er zijn nog genoeg andere mooie nummers van mijn vader, zoals Afscheid Nemen Bestaat Niet. Ik zou eindeloos door kunnen gaan.’

Gelukkig zijn er ook mooie momenten te vieren, zoals dat je alweer acht jaar een vaste relatie hebt, en je moeder is ook weer gelukkig in de liefde. Je broer Luca vertelde ons al dat je haar nieuwe liefde John Huiberts wel mag?

Vind je dit interessant?

Ontdek nu alle Nederlandse top titels in één app!

Bestel nuAl abonnee?
Log in om verder te lezen

‘Ja, absoluut. Heel erg. Het is echt een ontzettend lieve man. Ik gun het ze allebei van harte. Ze verdienen elkaar.’

Wat doet het met je dat je je moeder weer ziet stralen?

‘Ik denk dat elk kind van gescheiden ouders zich er wel in kan herkennen - tenzij het misschien een vechtscheiding betreft - dat de wereld voor je vergaat wanneer je ouders uit elkaar zijn. Je wilt niks liever dan ze allebei weer gelukkig zien. Of het nu met of zonder elkaar is, dat maakt niet uit. Je wilt zó graag je ouders gelukkig zien, want hen pijn en verdriet zien hebben is misschien wel het allernaarste wat er is. Ze hebben jou je hele leven verzorgd en hun best gedaan om jou gelukkig te maken, dus als je het iemand gunt om gelukkig te zijn, zijn het wel je ouders. En om mijn moeder weer gelukkig te zien, maakt me echt hartstikke blij, absoluut.’

Luca heeft ten tijde van zijn relatiebreuk veel shit over zich heen gekregen omdat hij contact met andere dames had gehad. Hoe is dat voor jou om óók bij je broer te zien dat iedereen erbovenop springt?

‘Ja, dat is lastig. Mensen zijn geneigd alles over één kam te scheren. Er is zoveel wat mensen niet weten - en niet kúnnen weten. Dat neem ik ze ook niet kwalijk, want we proberen zelf ons best te doen om niet alles te delen. Ik ben van mening dat je het best voor jezelf kunt zorgen door niet álles maar openbaar te gooien, omdat je daarmee jezelf beschermt. Maar omdat mensen dan dingen niet weten, zijn ze geneigd dingen heel zwart-wit te zien, terwijl ze het hele grijze vlak niet kennen. Dus oordeel alsjeblieft niet zo snel. Doordat je een bepaalde vorm van bekendheid hebt, denken mensen je te kennen, maar zo werkt het niet. Het is niet omdat iemand een bekende naam heeft en men het een en ander hoort en leest of ziet, dat je daardoor het hele verhaal kent. Ik snap het wel, ieder mens heeft het in zich om te oordelen. Onbewust doe ik het ook, maar probeer dat niet te doen, want nogmaals: je kent het hele verhaal niet.’

Wat doet dat dan met je?

‘Ik vind het heel naar om te zien. Mijn broer is ook altijd heel beschermend naar mij toe, als hij dingen over mij leest die niet waar zijn of negatief, raakt hem dat altijd enorm. Luca is niet té beschermend, maar wel erg van: het is mijn zusje en je moet geen kwaad woord over haar spreken. Ik heb dat vice versa ook, maar ben wel makkelijker in me afzijdig houden van negativiteit. Ik gun hem echt de wereld. Die jongen heeft zóveel pech gehad in zijn leven dat ik hem veel positieve dingen gun. Het is moeilijk om dan te zien dat hij weer shit over zich heen krijgt. Want hij verdient het écht niet. Het is een onwijs lieve jongen, met een oprecht mooi karakter. Het is jammer dat sommige mensen dat niet inzien. Dat vind ik zonde, echt waar.’

‘Heerlijk om soms in mijn eentje een potje te staan janken’