Lak aan de regels
Toni Collette schittert nu in Netflixthrillerserie Pieces of Her én in Oscar-kanshebber Nightmare Alley in de bioscoop. Haar recept voor Hollywoodsucces: niet doen wat er van je wordt verwacht. Wist ze zo ook uit de grijpgrage klauwen van haar ontdekker Harvey Weinstein te blijven?
Nightmare Alley, Pieces of Her en binnenkort schittert ze ook nog in een nieuwe serie op HBO Max, true crime-verhaal The Staircase. Je kunt dus gerust stellen dat Toni Collette (49) een veelgevraagd gezicht is in Hollywood dezer dagen. En dat terwijl ze een paar jaar geleden juist van Los Angeles terugverhuisde naar haar geboortestad Sydney.
Lelijk eendje
In Australië begon haar carrière in 1994 met een hoofdrol in de cultklassieker Muriel’s Wedding. Ze kwam flink aan voor de rol en viel direct op bij een grote Hollywoodproducent die haar naar LA haalde, Harvey Weinstein. Nee, dit is niet wéér een #MeToo-verhaal (Collette overkwam niets naars met de grote viezerik, liet ze in 2017 direct weten), maar hij was in die tijd wél degene die altijd op zoek was naar nieuw talent. Dat vond hij in de Australische, die hij direct een rol gaf in Emma, een groot kostuumdrama met Gwyneth Paltrow. Daarna ging het hard met de carrière van het ‘lelijke eendje uit Sydney’. In 1999 zat ze in The Sixth Sense, een rol waar ze een Oscarnominatie voor kreeg. Daarna volgde de ene na de andere grote titel, waarvan je er ongetwijfeld een paar gezien hebt: About a Boy, The Hours, In Her Shoes, Little Miss Sunshine, The United States of Tara, Hereditary, Unbelievable en Knives Out. Films en series, hoofd- en bijrollen, en dat in elk genre onder de zon. Collette bleek niet voor één gat te vangen. Of zoals ze het zelf stelt: “Ik kies rollen uit die ik geweldig vind, maakt niet uit hoe groot of klein de rol is en op welk formaat scherm die uiteindelijk te zien is.”
Bedankt voor Bridget Jones
Dat betekent ook dat ze wel eens iets moet laten lopen. Bijvoorbeeld: de hoofdrol in Bridget Jones’s Diary. Die kreeg ze aangeboden voor Renée Zellweger zelfs maar in beeld kwam. Alleen had Collette net toegezegd voor een musical op Broadway. Ze won er uiteindelijk een Tony (de Broadway-variant op een Oscar) voor. “Ik heb daar nooit spijt van gehad”, deelde ze er later over. Ze zag Bridget tóch een beetje als het verlengde van Muriel, ook een rol waar ze flink voor aankwam over een ietwat wanhopige vrijgezel. Colette: “Heel veel acteurs spelen hun hele carrière versies van zichzelf. Ik wil dat niet, ik wil niet in herhaling vallen. Dat is juist zo leuk aan dit werk, de luxe van steeds weer iets nieuws mogen doen. Daar wil ik van profiteren. Na Muriel’s Wedding kreeg ik al dat soort rollen aangeboden. Het was spannend om die af te slaan, maar ik wist dat ik meer wilde.”
Engste horrorfilm ooit
Het legde haar bepaald geen windeieren. Voor The United States of Tara, waarin ze iemand met meerdere persoonlijkheden speelde, kreeg ze een Golden Globe én een Emmy. Hereditary groeide uit tot misschien wel de meest geliefde en sowieso een van de engste horrorfilms ooit (Collette: “Ik hou niet van horror, ik ben zelf veel te bang om zulke films te kijken”) en Unbelievable leverde haar in 2020 haar meest recente Emmy-nominatie op. Reden genoeg om zo door te gaan, en dat is precies wat Toni momenteel doet. Ze speelt in de Guillermo Del Toro-film Nightmare Alley naast Bradley Cooper, Rooney Mara en landgenoot Cate Blanchett, schittert in de nieuwe gedoodverfde Netflix-hit Pieces of Her en is ergens dit voorjaar te zien in één van de meest besproken nieuwe HBO-series The Staircase, gebaseerd op de ijzingwekkende gelijknamige documentaire (een tip op zich, te vinden op Netflix) over een man die al dan niet zijn echtgenoot vermoordde. O, en dan is ze ook nog eens bezig met haar regiedebuut. “Want daar heb ik nu eindelijk tijd voor gevonden naast mijn echte baan”. Vanuit Sydney dus, want samen met haar man Dave en hun twee kinderen verkaste ze onlangs na meer dan twintig jaar Los Angeles terug naar Australische bodem. Dat ze daarmee alle Hollywoodregels breekt, doet haar weinig. “Je hebt regelvolgers en mensen die vraagtekens zetten bij die regels. Ik heb altijd mijn eigen pad gevolgd. Dat is enger, zeker, maar uiteindelijk veel bevredigender. En ik ben er nog steeds, dus ik doe vast iets goed.”
BIOS Nightmare Alley, nu te zien
ON DEMAND Pieces of Her, Netflix, nu te zien
