Yuki

“Het grote probleem is dat ik mijn bed niet uit kan komen in de ochtend.” Ik zit in een koffietentje in Amsterdam en neem een slok van mijn havermelk latte macchiato waar ik zojuist plusminus vijf euro voor heb betaald. Ik zeg plusminus omdat ik het bedrag niet exact meer weet, ik sloeg namelijk op tilt. Maar deze column gaat niet over overpriced koffie, deze column gaat over mijn vriend die tegenover me zit en me net heeft verteld dat hij depressief is. “Blijf je dan de hele dag in bed?” “Ik sleep mezelf naar de keuken voor koffie, het hoogtepunt van mijn dag.” “En dan?” “Dan ga ik met mijn koffie terug in bed liggen.” “En werk?” “Ik werk minder, een stuk minder. Maar het betaalt wel de rekening. Al weet ik niet hoelang nog. Ik denk dat ze op de zaak inmiddels wel doorhebben dat ik in gedachten in bed lig.” Hij staart uit het raam, in de weerspiegeling zie ik zijn gezicht. Het vertelt me dat het niet goed met hem gaat. Ikzelf heb geen ervaring met depressies, misschien kan ik hem voorstellen er met iemand over te praten die dat wel heeft. “Wil je er met iemand over praten? Een therapeut of zo?” “Met jou praten is al een grote stap voor me.” Ik zucht, misschien wil hij even zijn hart luchten, maar ik maak me ook ernstig zorgen. Het is niet zomaar iets, wat hij me vertelt. “Ik zou je graag helpen, maar ik weet niet precies hoe.” Ik denk terug aan een Netflix-film over een therapeut die uitlegt dat er stappen zijn te zetten om uit een depressie te klimmen en dat je direct kunt beginnen. Met een pen teken ik een piramide op een servetje en zet er twee horizontale strepen in, waardoor er drie groepen ontstaan. “De onderste en breedste groep is de connectie met je lichaam. Slaap, dieet, sport, beweging.

De middelste, iets kleinere groep is de connectie met andere mensen zoals relaties, vriendschappen, gesprekken met vreemden. De bovenste en kleinste groep in de top van de piramide staat voor de connectie met je geest: wat er tussen je oren zit, je zelfbeeld. Dit zijn de te nemen stappen, van beneden naar boven. Te beginnen met de grootste en behulpzaamste stap: de connectie met je lichaam.” Mijn vriend kijkt me vragend aan. “Om te beginnen moet je sporten, wat minder alcohol drinken, een goed slaapritme krijgen, gezond eten, dat soort dingen. Dat scheelt zo ontzettend veel. Ik sport morgen om tien uur in het park. Ga mee, krijg je die sportles van mij!” Ik pak mijn telefoon, bel mijn trainer en bevestig een extra deelnemer voor de volgende dag, voldaan hang ik op en kijk hem aan. “Dure, maar lekkere koffie,” zegt hij en voor het eerst vandaag zie ik een glimlach op zijn gezicht. De volgende ochtend sta ik in het park met mijn trainer. Het is tien over tien en ik probeer mijn vriend te bellen. Hij neemt niet op. “Jij dacht dat je even zijn depressiviteit kon genezen?” vraagt mijn trainer. “Ik weet niet wat ik dacht. Maar laten we snel beginnen, dan breng ik hem daarna nog wel een dure, maar lekkere koffie.”

Vind je dit interessant?

Ontdek nu alle Nederlandse top titels in één app!

Bestel nuAl abonnee?
Log in om verder te lezen

‘ Jij dacht dat je even zijn DEPRESSIVITEIT KON GENEZEN?’
vraagt mijn trainer

fotografie Dorian Jurne | styling Charise Rozenbeek | haar en make-up Sisley Angenois